Integracja Sensoryczna

Teoria Integracji Sensorycznej

ma swoje podstawy teoretyczne w wiedzy z zakresu między innymi: neurofizjologii, neurologii, psychologii klinicznej dziecka, terapii neurorozwojowej.

Integracja sensoryczna jest procesem polegającym na integracji i interpretacji przez mózg informacji otrzymanych ze wszystkich zmysłów i wykorzystywaniu ich w celowym działaniu. Poznając świat opieramy się na informacjach dostarczanych nam przez nasze zmysły. W każdym momencie życia odbieramy niezliczoną liczbę danych zmysłowych (sensorycznych). Mózg nieustannie organizuje te informacje gdy się uczymy, odpoczywamy, bawimy, pracujemy.

U większości dzieci proces integracji sensorycznej przebiega w sposób naturalny, podczas aktywności typowych dla danego etapu rozwoju. Dziecko poznaje świat eksplorując otoczenie, słuchając, smakując i obserwując. Aby jak najpełniej doświadczać świata i uczyć się nasze zmysły muszą ze sobą współpracować i tworzyć sprawny mechanizm. Nieprawidłowy lub niepełny odbiór bodźców z któregoś ze zmysłów wprowadza chaos, powoduje niepewność i skłania do poszukiwania „brakujących” wrażeń. W ten sposób mózg dąży do równowagi i próbuje kompensować braki. Ten brak współdziałania zmysłów powoduje, że inteligentne i bystre dziecko nie może złożyć liter w jeden wyraz, słyszy lecz nie może zapamiętać, widzi jednak ma problem z przepisaniem z tablicy. W terapii integracji sensorycznej bazowymi systemami zmysłowymi są:

• zmysł dotyku,
• zmysł równowagi (przedsionek),
• zmysł czucia głębokiego (priopriocepcja).

Te trzy podstawowe układy sensoryczne ściśle współpracują ze sobą oraz z innymi układami sensorycznymi – słuchowym, wzrokowym i smakowo-zapachowym. Od współpracy tych wszystkich układów zależy prawidłowe funkcjonowanie w otaczającym nas świecie. Prawidłowa integracja daje podstawę do rozwoju bardziej złożonych procesów, takich jak: percepcja wzrokowa i słuchowa, koordynacja wzrokowo-ruchowa, mowa, umiejętność czytania i pisania, koncentracja uwagi, a w konsekwencji dojrzałość do podjęcia nauki szkolnej i dobry fundament do właściwych relacji z rodziną i otoczeniem.

Zastanawiasz się czy twoje dziecko rozwija się prawidłowo?
Niepokoi Cię zachowanie Twojego dziecka?
Zauważasz, że Twoje dziecko:

• Doświadcza trudności w uczeniu się, ma problem z opanowaniem technik szkolnych (kłopoty z czytaniem, zapamiętywaniem, pisaniem, ortografią).
• Ma trudności z koncentracją uwagi, łatwo się rozprasza, nie doprowadza czynności do końca, trzeba kilka razy powtarzać polecenia, wydaje się że nie słyszy bądź nie uważa.
• Nie lubi się uczyć, masz wrażenie, że jest "leniwe", o wszystkim zapomina, uczy się długo jednak efekty nie są adekwatne do włożonego wysiłku, ma niską motywację i samoocenę.
• Ma nieprawidłowe napięcie mięśniowe, przyjmuje nieprawidłową postawę przy biurku, często podpiera głowę, szybko się męczy.
• Jest „niezgrabne” ruchowo, ma trudności z utrzymywaniem równowagi, potyka się i upada częściej niż rówieśnicy, nie lubi gier i zabaw sportowych.
• Ma trudności z opanowaniem nowych zadań ruchowych np. jazda na rowerze, wiązanie sznurowadeł.
• Jest nadmiernie ruchliwe, jest stale w ruchu (biega, kręci się, skacze, huśta się).
• Ma nienaturalny lęk przed wysokością, ruchem, upadkiem.
• Cierpi na chorobę lokomocyjną.
• Negatywnie reaguje na bodźce dotykowe (unika pewnych tkanin, drażnią go metki, kołnierzyki, nie lubi mycia włosów, czesania, obcinania paznokci itp.).
• Wykazuje nadmierną wrażliwość na określone smaki, zapachy, dźwięki.
• Jest często rozdrażnione, zdenerwowane, ma trudności z zasypianiem.

Metoda integracji sensorycznej

przeznaczona jest przede wszystkim dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym o prawidłowym rozwoju, które mają problemy w codziennym funkcjonowaniu.

Adresatami tej metody są także dzieci z:

• mózgowym porażeniem dziecięcym,
• zespołem Downa,
• autyzmem,
• zespołem Aspergera,
• ADHD, ADD,
• z niepełnosprawnością intelektualną.

Rozpoczęcie terapii poprzedzone jest dokładną Diagnozą zaburzeń integracji sensorycznej. Diagnoza odbywa się w trakcie 2-3 spotkań i składa się zoom:

• wywiadu z rodzicami których uzupełnieniem jest kwestionariusz rozwoju sensomotorycznego dziecka,
• obserwacji klinicznej podczas której dziecko wykonuje zadania polecone przez terapeutę, które pozwalają wnioskować o jego napięciu mięśniowym, równowadze, koordynacji, planowaniu motorycznym, motoryce małej i dużej, pracy gałek ocznych, reakcji na ruch oraz reaktywności na bodźce sensoryczne,
• Południowokalifornijskich testów Integracji Sensorycznej wykonywane u dzieci, które ukończyły 4 lata, testy są standaryzowane i pozwalają określić poziom koordynacji, praksji, czucia ruchu, czucia własnego ciała, zdolności grafomotoryczne, percepcję dotykową i równowagę.

Terapia Integracji Sensorycznej

jest to system ćwiczeń, zabaw i aktywności proponowanych dziecku, który ma prowokować i wyzwalać odpowiednie reakcje sensoryczne. Celem jest dostarczenie kontrolowanej ilości bodźców w postaci różnorodnych aktywności , które terapeuta dobiera indywidualnie , tak by stały się wyzwaniem dla dziecka, a przede wszystkim by były stymulujące dla jego rozwoju. Tylko taka ukierunkowana stymulacja wpływa znacząco na zmianę zachowania dziecka w sferze emocjonalnej, motorycznej, poprawę funkcji językowych i poznawczych, a przede wszystkim przejawia się lepszą efektywnością uczenia się. Dla dziecka terapia jest zabawą i może się taką wydawać się dorosłym. Nic bardziej mylnego! Jest to ciężka praca pod kierunkiem wykwalifikowanego terapeuty, pod okiem którego dziecko jest w stanie osiągnąć sukces, który prawdopodobnie byłby niemożliwy w całkowicie spontanicznej zabawie. Podczas intensywnej terapii dzieci świetnie się bawią czując, że odnoszą sukcesy w coraz bardziej skomplikowanych zadaniach. Dzięki temu podnoszą swoją samoocenę i chętnie uczestniczą w zajęciach. Często zaczynają lepiej odbierać otaczający je świat. Takie doświadczenia w kierowaniu swoim zachowaniem zaczynają przenosić również na inne sytuacje życiowe już poza salą terapeutyczną, co zauważają rodzice i nauczyciele. Zmienia się obraz dziecka i jego funkcjonowanie w środowisku, staje się pewniejsze siebie, bardziej otwarte, łatwiej nawiązuje relacje z innymi.

Aby terapia była w pełni skuteczna muszą być spełnione określone warunki:

• Rodzice współpracują z terapeutą, realizując jego wskazówki na podstawie indywidualnego programu terapeutycznego.
• Spotkania terapeutyczne z dzieckiem odbywają się systematycznie.

Terapia integracji sensorycznej może być prowadzona wyłącznie przez certyfikowanych terapeutów metody integracji sensorycznej. Certyfikaty takie wydaje Polskie Stowarzyszenie Terapeutów Integracji Sensorycznej, którego to członkami są nasi terapeuci.